Who is who:
Ανακάλυψη του Τζέσε Ντίλαν, γιου του θρύλου της ροκ μουσικής, Μπομπ Ντίλαν, που ταξιδεύει παγκοσμίως κινηματογραφώντας ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Ο Ρον μεγάλωσε σε μια από τις πλέον κακόφημες συνοικίες των Η.Π.Α., το διαβόητο South Central του Λος Άντζελες, όπου κυριαρχούν «Ναρκωτικά, αλκοόλ, παχυσαρκία και εγκατάλειψη», όπως ο ίδιος λέει.
Ώσπου αποφάσισε πως υπάρχει τρόπος να αλλάξεις τη ζωή σου αλλάζοντας το φαγητό που τρως. Φτιάχνοντας τους LAGreens, μια ομάδα που μάχεται για το υγιεινό φαγητό οπλισμένη με κασμάδες, τσουγκράνες και τσάπες, κατόρθωσε να αναπλάσει αρκετά εγκαταλελειμμένα σημεία της πόλης.
Η μεγάλη αναγνώριση για τον Ρον ήρθε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν μίλησε στο TED της Καλιφόρνια. Επισημαίνοντας πως στην κοινότητά του «πιο πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν από τα fast food παρά από τις δολοφονίες μέσα από αυτοκίνητο» και πως «υπάρχει έκταση σχεδόν ίση με 20 Σέντραλ Παρκ, που χωρά 724.838.400 φυτά ντομάτας - τι περιμένετε;» έγινε ένας παγκόσμιος ήρωας και ένας πραγματικός αντάρτης καλλιεργητής.
«Μου κάνει εντύπωση το ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι βρίσκονται καθημερινά σε υπαίθριες αγορές αναζητώντας φρέσκο φαγητό. Μόνο αυτό το φαγητό θα έπρεπε να τρώμε!»Ναι αλλά αυτό το φαγητό προέρχεται κυρίως από την περιφέρεια της χώρας. Πιστεύεις πως θα μπορούσαμε να καλλιεργούμε στους κήπους και τα άλση της Αθήνας;
«Φυσικά! Η πόλη σας έχει το ιδανικό κλίμα για καλλιέργεια: κολοκύθια, φράουλες, φασόλια, φάβα, λάχανα, καρότα - τα πάντα θα μπορούσατε να φυτεύετε στις ταράτσες και τους κήπους σας.»
Οι καρποί όμως, στους κήπους ή τους κεντρικούς δρόμους μιας μεγαλούπολης, δεν μολύνονται; Δεν επιβαρύνονται από την αστική ρύπανση; «Όχι, αν φροντίσεις ώστε το χώμα στο οποίο μεγαλώνουν να είναι υγιές. Τα φυτά, για να αναπτυχθούν, τρώνε χώμα όχι αέρα. Αντιθέτως στις μεγάλες εντατικές καλλιέργειες τα χωράφια είναι γεμάτα με εντομοκτόνα, χημικά και φυτοφάρμακα.»
Ναι αλλά στο χώμα δίπλα από έναν κεντρικό δρόμο, για παράδειγμα, επικάθεται καυσαέριο, μόλυβδος και πολλά ακόμα βλαβερά στοιχεία. «Γι’ αυτό τον σκοπό υπάρχουν τα πεσμένα φύλλα των δέντρων. Δημιουργούν ένα προστατευτικό στρώμα στο χώμα και μεγάλες ποσότητες των στοιχείων αυτών δεν φτάνουν ως τις ρίζες. Και επίσης όλα αυτά φεύγουν από ένα βιολογικό φυτό με πολύ καλό πλύσιμο. Ενώ τα εντατικά καλλιεργούμενα είδη, στις μεγάλες εκτάσεις, από τα πρώτα στάδια της ζωής τους βρίσκονται σε επαφή με τα χημικά - για να μην αναφέρω το πετρέλαιο που τα μηχανήματα των χωραφιών χρησιμοποιούν.»
Θα φάει όμως ο άνθρωπος της πόλης κάτι που είναι φυτεμένο σε ένα παρτέρι απέναντι από το σπίτι του; Οι Αμερικάνοι για παράδειγμα, πόσο εύκολα θα βγουν, να κόψουν και να φάνε μια ντομάτα από το πεζοδρόμιο μπροστά στην πόρτα τους; «Μα ήδη το κάνουν! Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν πόσο εύκολο και πόσο σέξι είναι να έχεις τον κήπο σου και να μην τρέχεις στα σούπερ μάρκετ για να προμηθεύεσαι συσκευασμένα τρόφιμα. Ξέρεις πόσοι συλλέγουν λαχανικά από το παρτέρι μπροστά στο σπίτι μου;»
Φυσικά στην πορεία της δράσης του τα εμπόδια δεν έλειψαν. Στην αρχή αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα με τις αρχές και τους νόμους του Λος Άντζελες. Συγκεκριμένα έλαβε μία κλήση που του ζητούσε να διαλύσει τον κήπο του, η οποία στη συνέχεια εξελίχθηκε σε ένταλμα. Η ιστορία του πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, γράφτηκε ένα σχετικό άρθο στους Times του Λος Άντζελες από τον Steve Lopez, ο οποίος μίλησε στον δημοτικό σύμβουλο της περιοχής. Με την ομάδα του έστησαν μία σχετική ηλεκτρονική διαμαρτυρία και απέσπασαν 900 υπογραφές πολιτών που συμφωνούσαν με τη δημιουργία κήπων. Τι αποτέλεσμα; Ο ίδιος σύμβουλος επικοινώνησε μαζί τους λέγοντας πόσο επιδοκιμάζει την προσπάθειά τους. Όπως λέει και στην περίφημη ομιλία του
«Το Λος Άντζελες είναι γεμάτο από άδεια οικόπεδα που ανήκουν στο κράτος και μένουν αναξιοποίητα – γιατί λοιπόν να μη τους αρέσει αυτό που κάνουμε;». Μήπως όλα αυτά μας θυμίζουν κάτι από τα ελληνικά πράγματα;
«Κάθε δέντρο θα το άλλαζα με ένα οπωροφόρο. Σκέψου πόσοι άνθρωποι σε κάθε γειτονιά θα μπορούσαν να τραφούν από αυτά. Όσοι βρίσκονται στις πολυκατοικίες θα μπορούσαν να καλλιεργούν πανεύκολα στις ταράτσες τους. Δες το φως του ήλιου! Η Αθήνα θα μπορούσε να γίνει ένα παγκόσμιο παράδειγμα για το πώς η γεωργία μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα αστικό περιβάλλον. Οι άνθρωποι να ανταλλάσουν όσα παράγουν. Η Μαρία το καλαμπόκι, ο Κώστας τα καρότα του. Όλοι θα εξασφάλιζαν ένα υγιεινό φαγητό χωρίς την μεσολάβηση χρημάτων.
Αν καλλιεργείς τα δικά σου προϊόντα, είναι σαν να τυπώνεις χρήματα, είσαι ένας νέου τύπου επαναστάτης.»
Ρωτώντας τον Ρον για το πραγματικό αντίκρισμα της προσπάθειάς του, μιλά με ενθουσιασμό για εκατοντάδες ανθρώπους που διαδικτυακά του στέλνουν φωτογραφίες από τους κήπους που δημιούργησαν, αφού είδαν την ομιλία του. Ερασιτέχνες κηπουροί από την Αφρική, τη Νέα Ζηλανδία, τη Φλόριντα, τον Καναδά. Άνθρωποι που θέλουν να κερδίσουν πίσω το φαγητό τους και έχουν κουραστεί να αρρωσταίνουν τρώγοντας βιομηχανοποιημένες τροφές.
Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς πως ως σήμερα η ομιλία του, μόνο στην επίσημη σελίδα του TED, έχει αγγίξει περί τα 1.200.000 «χτυπήματα», σίγουρα αρκετοί έχουν λάβει το μήνυμα.
Το TEDxAcademy είναι μια εθελοντική, μη κερδοσκοπική οργάνωση με στόχο τoν διάλογο και την προώθηση ιδεών για μια καλύτερη κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.